01
Junवृक्षारोपण सम्पन्न विश्वशान्ति चिरन मिलन क्याम्पसले मिति २०८२ जेठ ८ गते क्याम्पस हाताभित्र वृक्षारोपण कार्यक्रम सम्पन्न गर्यो
वृक्षारोपण सम्पन्न
विश्वशान्ति चिरन मिलन क्याम्पसले मिति २०८२ जेठ ८ गते क्याम्पस हाताभित्र वृक्षारोपण सम्पन्न गर्यो । क्याम्पसको हरियाली प्रवद्र्धनका साथै अम्बा, लिचि, किबी, जामुन, मौसम, कागती, मुन्तला, अंजीर जस्ता विशेष महत्वका फलफूल साथै चाइना डल, बगमबेली जस्ता फुलका विरुवाहरू वृक्षारोपणमा समावेश गरिएका थिए ।
क्याम्पस प्रमुख नेत्रप्रसाद न्यौपानेले सर्वप्रथम लिचीको बिरुवा रोपेर वृक्षारोपण कार्यक्रमको थालनी गर्नुभएको थियो । यस कार्यक्रममा विशेष गरी स्नातक दोस्रो वर्षका विद्यार्थी तथा अन्य विद्यार्थी, शिक्षक, कर्मचारीहरूको सहभागिता रहेको थियो । उपस्थित सबैले एक एकओटा बिरुवा रोप्ने कार्य गरेका थिए । यस वृक्षारोपण कार्यको संयोजन उपप्राध्यापक सत्यराज जोशीले गर्नुभएको थियो ।
यही विषयलाई लिएर क्याम्पस हाताभित्र वृक्षारोपणको महत्त्व, उद्देश्य, सुझाबसहित एउटा प्रतिवेदन बनाउने
वृक्षारोपण कार्यक्रमको प्रतिवेदन
विश्वशान्ति चिरन मिलन क्याम्पस वृक्षारोपण अभियान
मिति ः २०८२ जेठ ८ गते
स्थान ः क्याम्पस परिसर
१. भूमिका
वातावरणीय सन्तुलन, हरियाली प्रवर्धन र जैविक विविधताको संरक्षणका लागि वृक्षारोपण एक अत्यावश्यक कार्य हो। यसै उद्देश्यले विश्वशान्ति चिरन मिलन क्याम्पसले २०८२ जेठ ८ गते क्याम्पस परिसरभित्र विशेष वृक्षारोपण कार्यक्रम आयोजना गरेको थियो। यस कार्यक्रममा विद्यार्थी, शिक्षक, कर्मचारीहरूको सक्रिय सहभागिता रहेको थियो।
२. कार्यक्रमको उद्देश्य
क्याम्पस परिसरलाई हरियाली बनाउनु र वातावरण सुधार गर्नु।
फलफूलका रूखहरू रोपेर विद्यार्थीहरूलाई प्रकृतिसँग जोड्नु।
जैविक विविधताको संरक्षण गर्न विशेष प्रजातिका रूखहरू लगाउनु।
विद्यार्थीहरूमा वन संरक्षणको जागरूकता बढाउनु।
३. रोपिएका वृक्षहरूको प्रजाति
कार्यक्रममा निम्न विशेष प्रजातिका फलफूल र फूलका बिरुवाहरू रोपिएका थिए ः
फलदार रूख अम्बा, लिची, किबी, जामुन, मौसमी, कागती, मुन्तला, अंजीर।
फूलका बिरुवा चाइना डल, बगमबेली।
४. कार्यक्रमको विवरण
क्याम्पस प्रमुख नेत्रप्रसाद न्यौपानेले लिचीको बिरुवा रोपेर कार्यक्रमको शुभारम्भ गर्नुभएको थियो भने स्नातक दोस्रो वर्षका विद्यार्थी, अन्य कक्षाका विद्यार्थी, शिक्षक एवं कर्मचारीहरू सहभागी भएका थिए । प्रत्येक सहभागीले एक एकओटा बिरुवा रोपे र सिंचाई गरेका थिए । यस कार्यक्रमको संयोजन उपप्राध्यापक सत्यराज जोशीले गर्नूभएके थियो ।
५. वृक्षारोपणको महत्त्व
वायु प्रदूषण कम गर्न मद्दत गर्छ।
फलदार रूखले विद्यार्थीहरूलाई प्राकृतिक स्रोतसँग जोड्छ।
क्याम्पसको सौन्दर्यवर्धन हुन्छ।
भविष्यमा छाया र फलको उपलब्धता हुने छ।
६. सुझाव
यस्ता कार्यक्रम नियमित रूपमा आयोजना गर्नुपर्छ।
रोपिएका बिरुवाहरूको संरक्षणका लागि जिम्मेवारी विद्यार्थी वा शिक्षकलाई दिनुपर्छ।
वृक्षहरूको नियमित सिंचाई र हेरचाहको व्यवस्था गर्नुपर्छ।
वातावरण शिक्षालाई पाठ्यक्रममा समावेश गर्नुपर्छ।
७. निष्कर्ष
यस वृक्षारोपण कार्यक्रमले क्याम्पस परिसरलाई हरियाली बनाउन मात्र नभएर विद्यार्थीहरूमा प्रकृति प्रतिको चेतना जगाउने महत्त्वपूर्ण भूमिका खेलेको छ। यसले भविष्यमा वातावरणीय सन्तुलन कायम गर्न मद्दत गर्नेछ। अझै धेरै यस्ता कार्यक्रमहरू आयोजना गर्न आवश्यक छ।
